„Pójdźcie wy sami osobno na miej­sce pustynne i wypocznijcie nieco!” (Mk. 6,50)

Dnia 27 czerwca wychowankowie wraz z wychowawcami naszego Ośrodka zakończyli rok wytężonej pracy dydaktyczno- wychowawczej i rewalidacyjnej w NASZYM DOMU.

Aby wyrazić Panu Bogu naszą wdzięczność za wszystkie łaski otrzymane w tym czasie; za Jego czułą opiekę i Opatrzność, za radości i smutki, za zdobytą wiedzę oraz za wszelkie doświadczenia, rozpoczęliśmy ten dzień uroczystą mszą świętą o godz. 9 rano. Wspólnie z nami modliło się też Grono Pedagogiczne Zespołu Szkół im. Kornela Makuszyńskiego w Gębicach, Siostry wychowawczynie na czele z Siostrą Dyrektor, a także Rodzice naszych wychowanków.

Po Eucharystii nastąpiło rozdanie nagród dla pięciu wychowanków Ośrodka, wyróżniających się swoją postawą, zaangażowaniem i pracą nad własnym rozwojem, a także nadanie im tytułu „WYCHOWANKA ROKU”. Tym razem do ich grona zaliczyli się: Agnieszka Nowak, Bartłomiej Karniszewski, Weronika Urycka, Aleksandra Kasperek oraz Kamil Podkoński. Gratulujemy wybranym uczniom i życzymy kontynuowania tej wyróżniającej postawy. Po rozdaniu nagród wszyscy udali się do szkoły, gdzie odbył się dalszy ciąg uroczystości.

Był to dzień pełen wrażeń dla nas wszystkich. W niejednym oku pojawiła się łza
i niejedno serce radowało się z upragnionych wakacji. Życzymy wszystkim błogosławionego i bezpiecznego wypoczynku oraz szczęśliwego powrotu we wrześniu do NASZEGO DOMU, by z nowymi siłami móc kontynuować trud pracy nad własnym rozwojem.

Taniec „Narodziny motyla”  jest to historia, jakich w życiu nie mało. Opowiada o istnieniu, które choć z pozoru wydaje się niewidoczne, nic nie znaczące, czy nawet niezbyt piękne, po pewnym czasie przeobraża się w coś, co zachwyca oczy i duszę. Potrzebuje tylko miłości, wsparcia i opieki, aby rozwinęło skrzydła i stało się samodzielne.

Tak jak motyl, który na początku jest brzydką poczwarką, lecz później rozwija się i pięknieje, tak i każde dziecko, każdy człowiek, choć odrzucony i niechciany przez innych, gdy spotka się z akceptacją, miłością oraz wiarą w jego siły i możliwości, rozwija swoje piękno zaskakując innych…   (S. Salomea)

„Pozwólcie dzieciom przychodzić do Mnie…” (Łk. 18,16)

8 czerwca 2014 roku w uroczystość Zesłania Ducha Świętego, w naszym Ośrodku, czwórka wychowanków przyjęła po raz pierwszy do swojego serca Pana Jezusa. Byli to: Dominik Kubicki, Laura Szymanowska oraz Kasia i Martynka Pietrowiak. Atmosfera w tym dniu była bardzo podniosła. Od wczesnego rana wszyscy odczuwaliśmy to, że wydarzy się coś ważnego i wyjątkowego. Oczekiwanie było tym bardziej radosne, że w tą niedzielę przypadało jednocześnie zesłanie Ducha Świętego, którego obiecał nam Pan Jezus. Uwieńczeniem naszych oczekiwań była uroczysta Eucharystia, która rozpoczęła się o godz. 10:00 pod przewodnictwem ks. Andrzeja Kruszyńskiego- naszego kapelana. Wszystko odbyło się bardzo uroczyście i radośnie, a z twarzy naszych „pierwszokomunijnych” wychowanków nie znikał uśmiech.

Po skończonej mszy świętej, z progu naszego domu uleciał do nieba gołąb, symbolizujący obecność Ducha Świętego pośród nas. Ten piękny gest wyrażał również wdzięczność za tych, którzy dziś po raz pierwszy mogli przyjąć do swojego serca Pana Jezusa.

Podczas homilii ks. Andrzej mówił między innymi o tym, że powinniśmy być jak słoneczniki, które wyciągają swoje główki zawsze do słońca i dzięki temu stają się coraz piękniejsze i rozwijają się. Życzymy naszym „pierwszokomunijnym” wychowankom, aby zawsze kierowali swoje głowy ku najpiękniejszemu Słońcu, którym jest Pan Bóg.

(S.Salomea)

„Dziecko może nauczyć dorosłych trzech rzeczy: cieszyć się bez powodu, być ciągle czymś zajętym i domagać się – ze wszystkich sił – tego, czego pragnie.”
— Paulo Coelho

„Gdzie nie ma dzieci brakuje kawałka nieba”

Dziękujemy wszystkim obecnym na Dniu Wspólnoty, szczególnie ks.Biskupowi Zdzisławowi Fortuniakowi, władzom samorządowym, oświatowym, kapłanom, Dyrektorom zaprzyjaźnionych szkół, rodzicom, dzieciom i młodzieży, Wszystkim Przyjaciołom NASZEGO DOMU oraz rodzinie i przyjaciołom s.Dyrektor Jadwigi Targańskiej. Poniżej przedstawiamy relacje osób z grona rodziców.

„17 maja obecnego roku w Ośrodku „Nasz Dom” obchodziliśmy 40 (dosłownie i słownie czterdziestą) rocznicę objęcia przez s. Rafaelę funkcji dyrektora. Uroczystość jubileuszowa zgromadziła wielu dostojnych gości. Wszyscy znamienici. Mogę pisać w swoim imieniu, jednak sądzę, że są to myśli wielu rodziców będących na tej uroczystości. I jako rodzic powiem tak. Wszystkiego co najlepsze dla s. Rafaeli, przede wszystkim zdrowia, spełnienia marzeń, jak największej satysfakcji z wykonywanego posłannictwa, tak aby wszyscy podopieczni Naszego Domu, którzy mając nadzieję na lepsze jutro, tej nadziei dotrwali i zaczęli pełne odpowiedzialne swoje życie. Sama uroczystość rozpoczęła się dziękczynną mszą świętą, której przewodniczył Jego Eminencja Ks. Biskup Zdzisław Fortuniak, następnie zostały złożone kwiaty pod pomnikiem Świętego Jana Pawła II. Samą mszę świętą uświetniły poczty sztandarowe szkół współpracujących z Naszym Domem. Po mszy, dzieci i młodzież z zaproszonych szkół przedstawiły krótkie programy artystyczne oraz musztrę. Dyrektorzy tych szkół złożyli s. Rafaeli serdeczne życzenia. Nam zaproszonym rodzicom i gościom, ale szczególnie i przede wszystkim dzieciom, bardzo podobały się piosenki i tańce na scenie. Po programie artystycznym nastąpiła agapa. Nie każdy wie co oznacza słowo agapa. Jest to rodzaj uczty radosnej ku czci np. jubilata, święta, rocznicy itp. Agapę świętowali pierwsi chrześcijanie. Poczęstunek był naprawdę pyszny, i bardzo sprawna obsługa. Wyrazy podziwu i uznania. Od siebie dodam, że wiele lat temu byłam po raz pierwszy w Naszym Domu z córeczką Agatką. Przez te bodajże 11 lat Ośrodek bardzo mocno się zmienił i rozbudował. Chciałabym, aby Nasz Dom jak najwięcej się rozwijał i wspomagał takie dzieciaki jak Agatka. S. Rafaelo, jak najdłużej skutecznie kieruj Naszym Domem dla dobra naszych dzieciaków”.                                                                                                                                                       Beata Szarecka

„Dużym przeżyciem była dla nas Msza święta, gdzie czuło się jedność i wspólnotę. Nasze dzieci są tu przyjęte i akceptowane. Dało się odczuć serdeczność i życzliwość całej wspólnoty NASZEGO DOMU. DZIĘKUJEMY”.   Państwo Pielachowie

Chętnych zapraszamy do galerii….

Dyrekcja Zespołu Placówek Oświatowych
„NASZ DOM” w Gębicach
Zaprasza

WSZYSTKICH PRZYJACIÓŁ, DOBRODZIEJÓW, RODZICÓW I OPIEKUNÓW NA

DZIEŃ WSPÓLNOTY,
który pragniemy obchodzić
17 maja 2014r. godzina 11,00
jako
Dzień Dziękczynienia Bogu
za 40-letnią posługę Siostry Dyrektor Jadwigi Targańskiej
w „NASZYM DOMU” w Gębicach

 KRZYŻ MŁODYCH

„Droga młodzieży, na zakończenie Roku Świętego powierzam wam znak tego Roku Jubileuszowego: Krzyż Chrystusa! Nieście go na cały świat jako znak miłości Pana Jezusa do ludzkości i głoście wszystkim, że tylko w Chrystusie umarłym i zmartwychwstałym jest zbawienie i odkupienie”.(Jan Paweł II, Rzym, 22 kwietnia 1984 r.)

IKONA MATKI BOŻEJ SALUS POPULI ROMANI

„Dzisiaj powierzam wam ikonę Maryi. Od teraz będzie razem z Krzyżem towarzyszyć Światowym Dniom Młodzieży. Kontemplujcie waszą Matkę! Ikona będzie znakiem matczynej obecności Maryi bliskiej młodym, którzy jak apostoł Jan zostali wezwani, aby przyjąć ją do swojego życia.” (Rzym, XVIII Światowy Dzień Młodzieży, 2003 r.

UWIELBIAMY DOBREGO OJCA, KTÓRY JEST W NIEBIE, ZA DAR NOCNEGO CZUWANIA W TAK WYJĄTKOWĄ NOC ŚWIĄT ZMARTWYCHWSTANIA PAŃSKIEGO.
DZIĘKUJEMY WSZYSTKIM ZA WSPÓLNĄ MODLITWĘ.

NIECH DOBRY BÓG WYNAGRODZI SWOJĄ ŁASKĄ, A MARYJA ORĘDUJE, BRONI I WYPRASZA POTRZEBNE ŁASKI U SWEGO SYNA.

Pewnego dnia Pan powiedział do tłumu: jeśli ktoś chce pójść za Mną, niech się zaprze samego siebie, niech weźmie krzyż swój i niech Mnie naśladuje (Mk 8, 34)

Więc zaczynamy… ostatnie godziny …bądźmy razem.. Ja Jezus byłem bardzo, bardzo słaby…….. jeśli chcesz pójść za Mną… musisz być słaby…. musisz zgodzić się na to,
by być słabym

Panie Jezu, przeszedłem wraz z Tobą kolejne stacje Drogi Krzyżowej. Wierzę jednak, że coś się zmieniło we mnie. Wierzę, że teraz będę silniejszy, silniejszy Twoją łaską. Wierzę, że Ty jesteś ze mną, mój Zbawicielu! Amen.